Falecido o pasado 8 de outubro -só tres días despois que Steve Jobs-, os logros de Dennis Ritchie foron recoñecidos con galardóns como o Premio Turing, o máis parecido que hai a un nobel no campo da informática, en 1983, ou a Medalla Nacional de Tecnoloxía en 1999, pero o seu nome apenas lle soa a ninguén. Ritchie nunca fixo presentacións de produto multitudinarias nin estaba á fronte dunha gran empresa, pero as súas creacións foron fundamentais para o mundo no que vivimos, aínda que sexan menos visibles que as de Jobs.
Ritchie creou, xunto con Ken Thompson, o sistema operativo UNIX, cuxos orixes se remontan a 1969 e que é a base a partir da cal se desenvolveron tanto Mac OS X, o software co que funcionan os computadores que vende Apple, como iOS, o sistema operativo dos seus iPods, iPhones e iPads. UNIX é tamén extremadamente popular por facer correr moitos dos millóns de servidores cos que nos conectamos a diario a través de Internet para consultar páxinas web, reservar as nosas próximas vacacións, ou para enviar e recibir correo electrónico, entre outras moitas cousas.
Ademais, UNIX serviu de inspiración a Linus Torvalds á hora de crear o núcleo Linux, que á súa vez serve de base a múltiples distribucións -versións- de Linux. Algunhas destas distribucións son gratuítas, o que supón un considerable aforro á hora de dotar de equipos informáticos a centros educativos, tanto a alumnos como a profesores. Tamén hai moitas empresas, institucións, e organismos gobernamentais que se pasaron a Linux ou teñen en marcha proxectos nesa liña de face a aforrarnos diñeiro aos contribuíntes.
Programación C
Por se isto fose pouco, Ritchie foi tamén o autor da linguaxe de programación C, desenvolvido na súa primeira versión entre 1969 e 1973, neste caso xunto con Brian Kernighan. C converteuse enseguida nun das linguaxes de programación máis populares do mundo, e séguese usando na actualidade para o desenvolvemento de programas para todo tipo de plataformas, para o desenvolvemento de sistemas operativos, ou para programar os microcontroladores que van embebidos en todo tipo de produtos que levan compoñentes electrónicos. E convén non esquecer que iso hoxe en día vai desde os nosos coches ás nosas cámaras de fotos, pasando por lavadoras e microondas, por citar só algúns exemplos.
Ademais, algúns dos conceptos introducidos por C influíron directamente no desenvolvemento de novas linguaxes, tanto na forma na que os seus creadores imitaron conscientemente o modo no que se escribe en C para facilitarlle a vida aos programadores que han de aprendelos e que xa saben C.
Así, aínda que «dmr», como se lle coñecía pola súa dirección de correo electrónico nos Laboratorios Bell, levaba retirado desde o 2007, a súa influencia segue viva e puxante, aínda que de maneira un pouco invisible, e seguirao sendo aínda durante moitos anos.