A escena repítese constantemente. "O Meu disco duro morreu e perdín todo". Máis dun escritor tivo que facer terapia psicolóxica para asumir que os cinco capítulos da súa nova novela desapareceron. A morte dun disco duro pode levar por diante películas, discografías, fotos, teses doutorais e un longo (e doloroso) etcétera.
O mercado dos discos duros é duro, como non. Cada día se ofertan novidosos dispositivos con capacidades case imposibles de encher e en tamaños diminutos. Pero cando a industria do disco duro logrou concienciar a humanidade de que fai falta ter un bo, o mellor, e dispoñer de máis de un para asegurarnos de que a información non corre perigo, xusto entón apareceu a memoria flash. ¿Quen non ten unha memoria USB con forma de chave, lapis, pincho? Son os pequenos xenios da familia SSD (Solid State Drive).
O SSD é un dispositivo de memoria sólida, que en primeiro lugar non fai o ruído dun avión que despega cando está a traballar, xa que usan chips de memoria flash para gardar datos en lugar de pratos magnéticos, é moito máis livián, reduce os tempos de busca e latencia (menos de 0,01 milisegundo) e non inclúe partes móbiles, polo que resulta inmune ás vibracións externas (é dicir, soportan caídas de ata dous metros e medio e golpes). Ademais, ao ser memorias de carácter non volátil, a información almacenada non se perde ao desconectarse da corrente. Non obstante, estes dispositivos resultan moito máis custosos polo cal aínda non se popularizaron.
Hai uns meses, o enxeñeiro estadounidense Michael Nygard, un experto en sistemas con gobernos, bancos e empresas entre os seus clientes, relataba no seu blog (www.michaelnygard.com) que perdeu un voo porque os encargados de seguridade do aeroporto o retiveron, incapaces de comprender por que un ordenador podía ser tan livián e delgado. Nygard viaxaba por primeira vez co MacBook Air, un ordenador con 64 GB de memoria SSD. Trátase dun dos últimos inventos de Apple, que tamén incorporou estas memorias aos desexados iPhones.
Os dispositivos SSD non se distribúen por separado aínda en España. Segundo o enxeñeiro informático Sacha Fuentes só algúns ultraportátiles, como o Lenovo X300 ou o MacBook Air, os ofrecen xa integrados con capacidades que non superan os 64 GB. Toshiba tamén os inclúe na súa familia Portegé e Dell ofrece dende 32 ata 128 GB nos Latitude e Precision. Todos con prezos moi superiores aos dun ordenador común -entre 1.500 e 3.000 euros- . Só a familia de Asus Eeee ofrece ordenadores portátiles económicos con memoria SSD a prezos de entre 300 e 400 euros.
A capacidade dos dispositivos SSD arrancou con 32 e 64 gigabytes -e os que non estean familiarizados con este termo, seguramente teñan un no seu MP3 ou o móbil- ata os 128 GB que comercializa Samsung. Recentemente Imation lanzou en España o PRO 7000, con modelos de 64 e 128 GB, que pode alcanzar unha velocidade máxima de lectura de 120 MB por segundo e unha velocidade máxima de gravación de 90 MB por segundo. Pero o negocio vai a máis. En setembro a mesma Samsung, que se meteu de cabeza no desenvolvemento desta tecnoloxía, distribuirá prototipos de 256 GB, que espera cheguen ao mercado a final de ano. A sinatura prevé que a venda destes dispositivos aumente un 800% para o 2010.
O recente anuncio de Samsung chama a atención porque se fala de 200 MB por segundo de lectura e de 160 MB por segundo de escritura. Unha velocidade unhas 2,4 veces superior á dun disco duro convencional. O desenvolvemento de celas multinivel para o almacenamento de datos promete ademais, reducir os prezos deste tipo de dispositivos. Por outra banda, Texas Memory System xa comercializa unha SSD de 512 GB de memoria, claro que a prezos prohibitivos que a afastan do gran público e reduce a súa implementación a grandes empresas.
E mentres outras inverten no desenvolvemento do SSD, a xaponesa Fujitsu vai con pés de chumbo. Recentemente o seu vicepresidente, Joel Hagberg, afirmaba que se esaxeraron as vantaxes das SSD e que faltan uns dous anos para que o negocio sexa atractivo para a súa compañía.
O certo é que mentres os grandes fabricantes de dispositivos de almacenamento se formulan o desenvolvemento dos SSD a grande escala, o ameazado disco duro segue reinando. A súa venda creceu un 21% este trimestre comparado co ano pasado, segundo iSuppli. En total vendéronse 137 millóns de discos duros.
De momento, as cartas están botadas. Só queda esperar que os monstros da tecnoloxía consigan poñelo ao alcance da xente. Xa o fixeron con móbiles, ordenadores e todo tipo de aparatejos. Mentres tanto o disco duro segue o seu lenta e próspera agonía.